Wat is stevia?
Het kruid Stevia Rebaudiana Bertoni, kortweg stevia en in Nederland ook wel bekend als
‘Honingkruid’, komt oorspronkelijk uit Paraguay. Stevia is het zoetste plantje ter wereld en de Guarani-indianen gebruikten stevia al 1500 jaar geleden om haar kruidenthee en voedsel mee te zoeten.
De zoete bestanddelen van het plantje (Reb A) bevinden zich in de bladeren van de plant. Deze zoete bestanddelen worden tijdens een extractieproces uit de bladeren gewonnen. Hierdoor blijft er een wit poeder over dat 100 tot 400x zoeter is dan gewone suiker. De zoetkracht van het extractpoeder is afhankelijk van de mate waarin het proces wordt uitgevoerd. Hoe zuiverder het extract, hoe zoeter het poeder is. Deze mate van
‘zuiverheid’ wordt in een cijfer uitgedrukt en aan ‘Reb A’ toegevoegd. Zo is Reb A 97
zuiverder en zoeter dan Reb A 90.
Het zeer zoete witte extractpoeder is puur te gebruiken als zoetstof om gerechten mee te zoeten of om te gebruiken voor koken en bakken. Echter door haar enorme zoetkracht is het vrij lastig doseerbaar. Daarom is er ook een vloeibare stevia beschikbaar die
eenvoudig te doseren is.
Stevia is een 100% natuurlijke zoetstof die geen nadelige gezondheidseffecten kent zoals suiker en chemische zoetstoffen dat wel hebben. In stevia zitten bijvoorbeeld geen
calorieën en geen koolhydraten en tijdens verhitting blijft het stabiel. Stevia behoudt dan
haar zoetkracht en is daardoor geschikt om mee te koken en te bakken.
De geschiedenis van stevia:
Paraguay
Het kruid Stevia Rebaudiana Bertoni, kortweg stevia, komt oorspronkelijk uit Paraguay. De Guarani-indianen gebruiken stevia al 1500 jaar om haar kruidenthee en voedsel mee te zoeten. In de zestiende eeuw namen de Spaanse veroveraars de plantjes van hun strooptochten in Zuid-Amerika mee naar huis. Hierdoor begon de wereldwijde opmars van stevia en maakten de Europeanen voor het eerst kennis met stevia.
Antonio Bertoni
Pas aan het eind van de negentiende eeuw ontstond er in West-Europa serieuze interesse in stevia. In 1887 bestudeerde de wetenschapper Antonio Bertoni het zoete kruid en van hem zijn de eerste publicaties over stevia bekend. De ontdekking van een nieuwe soort stevia werd aan hem toegeschreven en het kruid kreeg de officiële naam Stevia Rebaudiana Bertoni.
Stevioside
Nadat stevia vele eeuwen uit het wild was geoogst, werd begin 20e eeuw in Paraguay begonnen met het cultiveren van de plant. Er werden grote plantages aangelegd en in 1931 lukte het om stevioside, het zoete bestanddeel van stevia, te extraheren. Dit extract bleek veilig voor consumptie en maar liefst 300x zoeter dan gewone suiker. Echter door het ontbreken van de kennis van de benodigde techniek duurde het nog ruim 30 jaar voordat stevioside in grote hoeveelheden kon worden geproduceerd.
Goedkeuring
Japan was het eerste land buiten Paraguay waar stevioside op grote schaal werd geproduceerd. Dit had alles te maken met de officiële beperking op het gebruik van kunstmatige zoetstoffen in 1970. Door de behoefte aan een verantwoord zoet alternatief kwam stevioside in beeld. Na grondig onderzoek werd begin jaren tachtig stevia als zoetstof in Japan goedgekeurd. Landen als China, Korea, Israël, Uruguay en Brazilië volgden snel dit voorbeeld.
Inmiddels wordt stevia wereldwijd door miljoenen consumenten als natuurlijk zoetstof gebruikt. In thee en koffie, maar ook in zuivel, frisdranken en sauzen wordt stevia gebruikt als suikervervanger. Japan is nog steeds de grootste gebruiker ter wereld en ook in Brazilië, wordt stevia gezien als ‘dé zoetstof van de toekomst’.
Bron: Literatuuronderzoek Janet de Jong